Scheepsbiografie Texelstroom (1966)

TESO neemt in 1964 de Marsdiep (1964) in de vaart, samen met nieuwe aanleginrichtingen in Den Helder en ’t Horntje. De Marsdiep was toen het enige TESO-schip wat hier kon aanleggen en ook kon de Marsdiep veel zwaardere en grotere voertuigen naar het eiland vervoeren. Dat bracht een risico met zich mee. Wanneer de Marsdiep tijdelijk uit de vaart zou zijn, dan zouden een hoop voertuigen vast komen te zitten op Texel. De andere schepen konden ze dan niet terugnemen.

De zomer van 1964 en 1965 waren druk voor TESO, in 1965 werd de Marsdiep weleens ’s nachts ingezet om de wachtrijen weg te werken. TESO besluit daarom een tweede Marsdiep te laten bouwen. De kiel van deze nieuwe veerboot, Texelstroom genaamd, zou worden gelegd op 2 oktober 1965. De Texelstroom krijgt bij scheepswerf P. Smit Jr. in Rotterdam bouwnummer 658. Met de bouw van de Texelstroom was 6,4 miljoen gulden gemoeid.

Het is 1 maart 1966 als de Texelstroom van stapel loopt in Rotterdam. De naamgeving en tewaterlating werden verricht door mevrouw J. Vlas-Cetkowski. Een technische proefvaart vindt plaats op 30 april 1966, waarbij koers gezet wordt naar het Hollandsch Diep. In mei vinden nog wat proefvaarten plaats met de nieuwe Texelstroom.

De tweede enkeldekker

Maandagavond 16 mei 1966 komt de Texelstroom voor het eerst aan in de veerhaven van ’t Horntje. Na nog enkele teksten en proefvaarten wordt de veerboot op 27 mei 1966 overgedragen aan TESO. Deze dag voor Pinksteren was druk, waardoor de Texelstroom meteen aan het werk gezet. Nog voor de officiële proefvaart met genodigden dus en zonder officieel vertoon. De proefvaart met genodigden werd uitgesteld, maar ook op een rustige donderdag 23 juni 1966 alsnog plaatsvinden.

Net als het zusterschip is de Texelstroom ontworpen door het Bureau voor Scheepsbouw in Bloemendaal. De diepgang van de enkeldekker was bij 275 ton lading 4,05 meter, de maximale diepgang was 4,45 meter. Het schip was ontworpen om maximaal 420 ton lading te vervoeren. Het laadvermogen van de Texelstroom bedroeg 509.014 m3.

De voortstuwing van de Texelstroom bestaat uit 3 Lister Blackstone-dieselmotoren met 8 cylinders. De motoren zijn van het type ESS 8 en leveren 800 APK bij 900 omwentelingen per minuut. De vier AEG-elektromotren (twee per schroef) leveren 550 kW bij 225 omwentelingen per minuut.

Het rijdek van de veerboot bestaat uit een hoofdrijdek en twee zijgangen. Het hoofdrijdek van 355 m² is geschikt voor vrachtwagens, de twee zijgangen zijn alleen toegankelijk voor personenauto’s. In totaal heeft de Texelstroom 593 m² aan rijdek.

Texelstroom als dubbeldekker?

De Texelstroom en Marsdiep zijn niet volledig identieke zusterschepen. Een van de verschillen is dat de Texelstroom iets breder is, waardoor ook het dek voor fietsen (het D-dek) wat breder uitvalt. Een wild plan was om op dit dek auto’s te vervoeren. Het D-dek bevindt zich boven de zijgangen op het hoofdrijdek (C-dek). Om auto’s te laten op het D-dek zouden de bruggen moeten worden aangepast, op het schip zelf was geen ruimte voor een interne verbinding tussen de dekken. De aanpassingen zijn nooit uitgevoerd en de Texelstroom heeft altijd gevaren als enkeldekker.

Reserveboot

De Texelstroom krijgt in november 1979 haar bekende gele kleur. Na de komst van de nieuwe dubbeldeksveerboot Molengat (1980) wordt de Texelstroom vaker ingezet als reserveboot. In de jaren 80 geniet de Marsdiep (1964) de voorkeur van TESO, na de Molengat. De Texelstroom komt op de derde plaats en vaart een stuk minder. Pas nadat de Schulpengat (1990) in de vaart komt, raakt de Texelstroom definitief overbodig.

Toevallige verkoop

TESO zoekt een tijdje naar een koper voor de Marsdiep en Texelstroom, zonder succes. Enige tijd is er sprake van een verkoop naar een Brits kanaaleiland, maar dit gaat niet door. Tegelijkertijd zoekt op Malta de heer Zammit naar nieuwe veerboten voor zijn rederij. Zammit onderhoudt de dienst naar Gozo op dat moment met twee Zeeuwse PSD-enkeldekkers.

Een van die PSD-kopladers, de Dordrecht (1933), is eind jaren 50 uitgerust met vier Lister Blackstone 8-cilinder motoren. In de machinekamer van de Dordrecht ligt een tijdschrift met een foto van de machinekamer van de Texelstroom, waar ook Lister Blackstone’s staan. Zammit komt de foto tegen en raakt geïnteresseerd vanwege de goede ervaringen met dit type motoren. Op die manier komt Zammit de Texelse veerboten op het spoor.

Zeereis

Een verkoopcontract werd ondertekend op 13 mei 1992. Net zoals bij de Marsdiep werd de Texelstroom van de kade bij de Rijkswerf in Den Helder naar ’t Horntje gevaren. Daar werden reserve-onderdelen geladen. Op 7 juli 1992 vertrok de Texelstroom van Texel naar Amsterdam. In Amsterdam krijgt de Texelstroom een inspectie in een droogdok.

Tijdens de zeereis naar Malta verbruikt de Texelstroom 120.000 liter diesel. Op 21 juli 1992 komt de Texelstroom voor het eerst aan in de nieuwe thuishaven Valletta op Malta. In TESO-geel en onder de oorspronkelijke naam wordt het schip opgelegd in Valletta, omdat er politiek gedoe is over het in de vaart brengen van de veerboten.

Malta

Op Malta gaat de Texelstroom vanaf 1995 door het leven als Cittadella en komt dan pas in de vaart op de veerdienst tussen Malta en Gozo. Een veerdienst waar eerder diverse andere Nederlandse veerboten hebben gevaren, afkomstig van de Zeeuwse PSD. De veerdiensten naar Gozo worden in het nieuwe millennium gemoderniseerd, waardoor de Texelse schepen overbodig raken en in 2002 op het sloopstrand van Turkse Aliaga belanden.

Alle foto’s van de Texelstroom (I)

De meeste schepen hebben een eigen fotopagina, zo is er ook een fotopagina Texelstroom (I). Heeft u zelf ook nog foto’s van de eerste Texelstroom? Help mee en maak samen met ons van Schulpengat.nl een nog interessantere website.